AFVALLIG REFOLAND HEEFT EEN TOTAAL VERDUISTERDE VISIE OP HET ONDERSCHEID TUSSEN DE VALSE ASHKENAZI-JODEN EN DE ECHTE JODEN (DE AFSTAMMELINGEN VAN ABRAHAM/IZAK/JAKOB)
Inzender Marcel
december 5, 2025
Dat hele Oekraine is een grote zionistische machtsgreep. Al die ashkenazi joden (die hebben het joodse geloof aangenomen en zijn geen DNA-joden) komen uit Oekraine.
In Israel wonen 95% ashkenazi joden, dus geen DNA-joden. De Palestijnen zijn veel meer verwant aan DNA-joden dan de ashkenazi joden. Benjamin Netanyahu is ook een ashkenazi jood, zijn vader is een poolse ashkenazi jood.
Heel aparte situatie dat zowel de Oekraiense bevolking als de Europese bevolking de oorlog wil stoppen en de leiders druk bezig zijn de oorlog voort te zetten en de 100 miljoenen aan corruptie even door de vingers ziet.
Tymur Mindich, ashkenazi jood, de vice president van Oekraine, is met zijn gestolen geld van de EU naar Israel gevlucht. Oekraine is voor heel weinig geld opgekocht door de zionistische BlackRock met behulp van de zionistische Zelensky en de thans Duitse bondskanselier Friedrich Merz, toen CEO BlackRock Europe. En laten de simpele christelijke Europese bevolking de oorlog betalen en soldaten leveren.
Hoeveel idioter moet deze wereld worden ?
En dat die Ursula von der Leyen, Mark Rutte, Friedrich Merz, Macron, Starmer, SGP-Stoffer, enz. de christelijke inwoners in Europa zo vreselijk verraden, is de grootst mogelijke schande.
http://www.facebook.com/lamoraal
|
|
2. TRUMP SPEELT MET VENEZUELA HETZELFDE VOLKSVERRADERLIJKE EN ILLEGALE REGIME-CHANGE-SPELLETJE ALS MET IRAK, AFGANISTAN, LIBIE EN SYRIE
Eventuele invasie in Venezuela is een herhaling van de VS-oorlog tegen Irak, Afganistan, Libie en Syrie !
05/12/2025
https://dissident.one/invasie-in-venezuela-een-herhaling-van-de-irakoorlog
Als je Trumps voorbereidingen op de oorlog in Venezuela hebt gevolgd en je voelt een deja vu - met name het griezelige voorgevoel dat het weer 2003 is - dan zijn die gevoelens volkomen terecht. Net als George W. Bush in 2003, verzamelt Trump troepen voor buitenlandse kusten ter voorbereiding op een invasie van een olierijk, soeverein land. En net als zijn voorganger werkt Trump overuren om de oorlog onder belachelijk valse voorwendselen te verkopen, schrijft Kevin Barrett.
Net als Bush jr. in 2003 hyperventileert Trump leugenachtig over een niet-bestaande maar angstaanjagend klinkende dreiging. Voor Bush waren het mythische Iraakse massavernietigingswapens. Voor Trump is het een ander soort vermeend "chemisch wapen": fentanyl. In beide gevallen is het verband tussen de geplande Amerikaanse invasie en het voorwendsel puur denkbeeldig.
Er was nooit enig geloofwaardig bewijs dat het relatief stabiele, welvarende, maar door sancties geteisterde Irak van voor 2003 over een arsenaal aan chemische, biologische of nucleaire wapens beschikte. Dat verhaal was pure propaganda, het product van oververhitte neoconservatieve verbeelding. De neocons wisten dat ze, om het publiek tot een oorlog te verleiden, een angstaanjagende grote leugen moesten verzinnen, net als ze gedaan hebben jegens Gaddafie van Libie. "Geconfronteerd met duidelijk bewijs van gevaar, kunnen we niet wachten op het definitieve bewijs - het onomstotelijke bewijs - dat in de vorm van een paddenstoelwolk zou kunnen komen", zo sprak Bush beroemd. Met andere woorden, wie heeft er bewijs nodig? Wie heeft er bewijs nodig? Laten we gewoon een enorme oorlog beginnen, honderdduizenden mensen afslachten en een hele natie ruineren, gebaseerd op absurde beschuldigingen die door helemaal niets worden ondersteund.
Trumps beweringen over de Venezolaanse fentanyl zijn net zo belachelijk als Bush's massavernietigingswapen-flauwekul jegens Irak. Trump heeft meer dan 80 mensen illegaal gedood op de 20 boten die zijn leger standrechtelijk heeft opgeblazen in buitengerechtelijke executies die neerkomen op moord met voorbedachte rade. Maar de oppermoordenaar heeft geen enkel bewijs geleverd dat ook maar 1 van die boten fentanyl vervoerde. En we kunnen gerust aannemen dat dat niet het geval was, om de voor de hand liggende reden dat bijna alle fentanyl die in de VS wordt geconsumeerd, in Mexico wordt geproduceerd, niet in Venezuela of Colombia! Trump, die volgens zijn vrienden nog nooit een boek heeft gelezen, is geen geograaf, dus hij beseft waarschijnlijk niet dat Mexico direct ten zuiden van de VS ligt, in Noord-Amerika, terwijl Venezuela en Colombia in Zuid-Amerika liggen en niets te maken kunnen hebben met in Mexico geproduceerde fentanyl.
Trumps onomwonden leugens over dit onderwerp tarten bijna elke verbeelding. In een toespraak beweerde Trump dat "elke Venezolaanse (fentanyl)boot" - waarvan er geen zijn, zoals we hebben gezien - "25.000 mensen doodt". In een andere toespraak verklaarde de oranje baviaan dat elke boot die hij opblaast "25.000 Amerikaanse levens redt". Dit zijn bizarre beweringen om vele redenen, waarvan niet de minste is dat, als ze waar zouden zijn, er slechts drie drugsboten nodig zouden zijn om de ongeveer 75.000 Amerikanen te doden die jaarlijks een overdosis fentanyl nemen. Aangezien Trump 20 boten heeft opgeblazen, beweert hij 500.000 mensen te hebben gered. Die aantallen kloppen natuurlijk niet. Maar dat hoeft ook niet, aangezien er geen Venezolaanse fentanylboten zijn. Het hele verhaal is absurde onzin, een grove belediging voor de intelligentie van het Amerikaanse volk, de Amerikaanse strijdkrachten en de wereld.
Terwijl hij onschuldige vissers en schippers vermoordt, verleent Trump gratie aan drugssmokkelaars. Op 3 december verleende Trump gratie aan de voormalige president van Honduras, Juan Orlando Hernandez, die een gevangenisstraf van 45 jaar uitzat voor het smokkelen van honderden tonnen cocaine naar de Verenigde Staten. Zelfs Republikeinen waren geschokt en verbijsterd door de gratie, die het hele voorwendsel van de "oorlog tegen drugs" voor de oorlog tegen Venezuela als een totale schijnvertoning aantoonde, en dat, terwijl de CIA de grootste drugsdealer is ter wereld!
Demonisering van doelgerichte leiders
Trump volgt Bush's tactiek niet alleen door een denkbeeldige dreiging op te roepen, maar ook door de leider van het land te demoniseren over wie hij liegt. Bush noemde Saddam Hoessein herhaaldelijk een "moorddadige tiran", een "brute dictator", een "meester in misleiding", die aan het hoofd stond van een "brutaal regime" dat regeerde met "angst en wreedheid", een "moordzuchtige dictator die verslaafd is aan massavernietigingswapens", "een gevaarlijk man die de gevaarlijkste wapens ter wereld bezit", "een moordzuchtige dictator die routinematig zijn eigen volk martelt en vermoordt" en "die verslaafd is aan massavernietigingswapens", "een totalitaire dictator", "een gek", "een lafaard die zijn eigen volk martelde", enzovoort. EXACT DEZELFDE VALSE RETORIEK WERD GEBEZIGD TEGEN GADDAFI VAN LIBIE, DIE MOREEL VAN EEN HOGER GEHALTE WAS DAN ALLE WESTERSE GLOBALISTEN -INCLUSIEF DE SGP- BIJ ELKAAR!
Hoewel er een kern van waarheid in sommige van die beschuldigingen zat, behoorden Saddam Hoesseins misdaden niet tot de redenen waarom de VS Irak binnenvielen. Integendeel, de VS waren medeplichtig aan Hoesseins ergste wreedheden: Iraakse aanvallen met chemische wapens, met behulp van door de VS geleverd mosterdgas en zenuwgas, op Iran tijdens de oorlog tussen Iran en Irak in de jaren tachtig. Donald Rumsfeld, Bush' tamiflu-minister van Defensie, had persoonlijk toestemming gegeven voor door de VS georkestreerde leveringen van die chemische wapens aan Irak in de jaren tachtig, toen Rumsfeld Reagans speciale gezant in Bagdad was. Saddam Hoessein gebruikte die wapens herhaaldelijk, aanvankelijk in opdracht van de Verenigde Staten, waarbij meer dan 100.000 mensen omkwamen. Ironisch genoeg leidde dezelfde Rumsfeld die Irak in 1983 met chemische wapens had bewapend, twintig jaar later de invasie van het nu massavernietigingswapenvrije Irak, onder het valse voorwendsel dat Irak massavernietigingswapens had!
Bush demoniseerde Irak om de werkelijke reden voor de invasie van 2003 te verdoezelen: Saddam Hoesseins goede eigenschappen, niet zijn slechte. De Iraakse dictator, hoewel wreed tegen zijn vijanden, gebruikte -net als de Libische leider Gaddafi- de Iraakse olie-inkomsten om zijn volk te voorzien van eersteklas onderwijs, transport, gezondheidszorg en andere infrastructuur. Hoessein was ook vastbesloten een militaire grootmacht op te bouwen met als uiteindelijk doel de bevrijding van Palestina. En hoewel hij bereid was hartelijke betrekkingen met de VS te onderhouden, zou Hoessein nooit toegeven aan de Amerikaanse druk om de Palestijnen te verraden door de genocidale zionistische entiteit te sussen. Deze goede eigenschappen - niet zijn wreedheid - waren de werkelijke redenen waarom de door zionisten bezette VS zich tegen hem keerden.
Evenzo zijn het de positieve aspecten van de regering van Nicolas Maduro in Caracas, en niet de negatieve, die de VS ertoe hebben aangezet om herhaaldelijk te proberen deze omver te werpen. Ook hier leent Trump uit Bush' handboek door kinderachtige ad hominem-aanvallen op de Venezolaanse president te uiten. Net zoals Bush Saddam Hoessein beledigde, haalt Trump herhaaldelijk uit naar Maduro door hem een "dictator" en een "boef" te noemen. Andere Bush-achtige beledigingen die Trump Maduro heeft toegeschreeuwd, zijn onder andere: "Hij is een marionet", "een totale mislukking", "een dwaas", "een verliezer", "een crimineel", "een leugenaar", "een boef die zijn eigen volk vermoordt", "een dictator die zich achter leugens verschuilt." DAT WAS OOK DE VALSE NAVO-RETORIEK JEGENS GADDAFI VAN LIBIE, NAADLOOS OVERGENOMEN DOOR HET FASCISTISCHE DUO RD/SGP
Er schuilt veel minder waarheid in Trumps anti-Maduro-vitriool dan in Bush' anti-Saddam-Hussein-tirades. Maduro geniet brede steun onder de bevolking, waarschijnlijk meer dan Trump in de VS. Net als zijn Bolivariaanse voorganger Hugo Chavez strekt de populariteit van de Venezolaanse leider zich buiten zijn land uit tot de gehele linkse beweging in Latijns-Amerika, die de meerderheid van de intelligentsia in dat deel van de wereld vertegenwoordigt. Hoewel veel rijke Venezolanen Maduro en de Bolivariaanse beweging die hij vertegenwoordigt haten, net zoals rijke Cubanen Fidel Castro haatten, worden zulke mensen door de gewone bevolking van die landen beschouwd als "gusanos" (wormen). Die gewone mensen profiteren namelijk van regeringen die zich richten op onderwijs en gezondheidszorg voor de armen in plaats van op winst voor de rijken.
Maduro is in feite een patriot die zijn leven riskeert om zijn land te verdedigen tegen zijn roofzuchtige noorderbuur. In tegenstelling tot Trump is hij een bedachtzame, beschaafde man die langdurig en met gratie en samenhang kan improviseren. Maduro verdedigt het werk van de grote patriottische Latijns-Amerikaanse schrijvers, waaronder Eduardo Galeano, Romulo Gallegos en Luis Britto Garcia. In tegenstelling tot de op de VS gerichte oligarchen die hem haten, weet Maduro dat we niet op aarde zijn om rijkdom te vergaren, maar om een ethisch, contemplatief leven te leiden (dat valt te betwijfelen). Elke onbevooroordeelde karakteronderzoeker zal snel concluderen dat Trump -niet Maduro- maar zichzelf beschrijft, wanneer hij opschept over hoe "hij een marionet", "een totale mislukking", "een dwaas", "een verliezer", "een crimineel", "een leugenaar" en "een schurk" is.
De werkelijke redenen van het Trump-regime om samenzweringen tegen Venezuela te smeden, hebben niets te maken met het "chemische wapen" fentanyl, noch met laster tegen Maduro, net zomin als de werkelijke redenen van het Bush-regime uit 2003 om Irak binnen te vallen te maken hadden met massavernietigingswapens of de karakterfouten van Saddam Hoessein. In beide gevallen kunnen de werkelijke redenen voor oorlog worden samengevat in twee woorden: "olie" en "Israel".
Zowel Irak als Venezuela zijn geostrategisch van belang en worden door de VS als doelwit gekozen vanwege hun enorme oliereserves. Bush viel Irak grotendeels binnen vanwege de naar schatting 145 miljard vaten aan bewezen oliereserves van Irak. Venezuela heeft 303 miljard vaten, meer dan twee keer zoveel, en is daarmee wereldleider. Degene die die olie beheert, kan er niet alleen van profiteren, maar het ook aan vrienden aanbieden en vijanden ontzeggen.
Maar olie is niet het allerbelangrijkste thema in Bush' oorlog van 2003 of Trumps herhaling in 2025. Dat is het zionisme, hoewel de door de VS geannexeerde rijke olievelden aldaar miljarden oplevert.
Maduro's regering heeft zich, net als die van Saddam Hoessein in en zelfs voor 2003, meer dan bereid getoond om Amerikaanse bedrijven te laten delen in hun olie-inkomsten tegen zeer gunstige voorwaarden. Maar in geen van beide gevallen zullen de Amerikanen een ja-woord accepteren. Waarom niet? Omdat beide landen - Irak in 2003 en Venezuela nu - vastbesloten waren en zijn om de volledige soevereiniteit te behouden, een van de uitingen daarvan is hun betrokkenheid bij de Palestijnse verzetsstrijd tegen de zionistische genocide.
Tegenwoordig is Venezuela sterk verbonden met de anti-genocidelanden Iran en Jemen. Het onderhoudt politieke, financiele en logistieke banden met Hezbollah. En hoewel Maduro's Bolivariaanse regering graag win-win oliedeals sluit met Amerikaanse bedrijven, behoudt ze zich het recht voor om in het algemeen een soeverein buitenlands beleid te voeren en zich te verbinden met het Palestijnse volk in hun strijd tegen zionistische genocide in het bijzonder. Dit is precies hetzelfde standpunt dat de regering van Saddam Hoessein in 2003 innam, hoewel uit een onzuiver oogmerk en van dezelfde aard als jodenhaters, aka Greta Thunberg.
Dat is onaanvaardbaar voor de VS, omdat de VS gedomineerd wordt door een onevenredig Joods-zionistische miljardairoligarchie die niet loyaal is aan de Amerikaanse belangen, maar aan de belangen van de genocidale entiteit die Palestina bezet. Wanneer een olierijk, potentieel machtig land zoals Irak of Venezuela ervoor kiest zich te verbinden met de Palestijnse bevrijdingsstrijd, dringen de Joodse zionisten erop aan dat dat land vernietigd moet worden, ongeacht de prijs in bloed en geld.
Daarom moeten Bush en Trump liegen over de redenen voor oorlog. Als ze de waarheid zouden vertellen - "de zionistische miljardair-misdaadbazen willen Amerika de grond in boren door zinloos destructieve oorlogen voor Israel te voeren" - zou het Amerikaanse volk in de verleiding kunnen komen om een einde te maken aan die oligarchie, en aan de kwaadaardige zionistische entiteit zelf.
----------------------------
Op zoek naar de rust van begraafplaatsen
Het is al lang duidelijk dat geen enkele wereldleider - geen enkele - van plan is effectieve maatregelen te nemen tegen het zionistische expansionisme.
december 5, 2025
https://www.frontnieuws.com/op-zoek-naar-de-rust-van-begraafplaatsen/
De wereld kijkt toe, grotendeels onbewogen en zwijgend, en cultiveert nalatigheden terwijl ze valse hoop verkoopt, terwijl de farce rond Donald Trumps zogenaamde "20-puntenplan" voor "vrede in Gaza" zich ontvouwt. Vanaf het begin was het plan niet veel meer dan een mediastunt - een propagandamiddel dat, bijna twee maanden na de aankondiging van een nep-wapenstilstand, zijn architecten al verschillende strategische overwinningen heeft opgeleverd. Deze overwinningen maken deel uit van een bredere westerse campagne, in samenspraak met Israel, om de genocide in Gaza uit het publieke oog te verdrijven door het wereldwijde publiek ervan te overtuigen dat er op de een of andere manier een weg naar "pacificatie" is geopend. In werkelijkheid is er bijna niets veranderd: er is zelfs geen sprake van een echt staakt-het-vuren.
Het is zonder twijfel de meest effectieve manoeuvre tot nu toe van degenen die de uitroeiing van de Palestijnen plegen en goedkeuren, en die zich na twee jaar van systematische vernietiging realiseerden dat de koers die zij volgden - vooral na 7 oktober 2023 - een steeds groter wordende golf van wereldwijde verontwaardiging had veroorzaakt. Die woede dreigde, althans hypothetisch, terug te slaan op de aanstichters ervan. Het diplomatieke isolement van Israel werd zo duidelijk dat zelfs Trump en de steeds meer gedesorienteerde instellingen van de Europese Unie het konden zien, schrijft Jose Goulao.
Een verdere overwinning voor deze uitgekiende misleiding, bedacht om ervoor te zorgen dat de essentie ongewijzigd blijft - of op zijn minst dat de omstandigheden blijven bestaan om de vernietiging van het Palestijnse leven voort te zetten - is de schijnbare "geloofwaardigheid" die het "Trump-plan" zelf heeft verworven. Alsof door een of andere wonderbaarlijke bekering de zogenaamd "onbreekbare band" tussen de Verenigde Staten en Israel plotseling was getemperd door een moreel ontwaken dat het nooit heeft getoond; alsof Washington door het lijden van de Palestijnen was bewogen om een uitweg te bedenken waarmee het zijn gezicht kon redden.
De mondiale media hebben plichtsgetrouw hun rol gespeeld. Regeringen en internationale instellingen - waaronder schandelijk genoeg ook veel in de Arabische wereld - deden alsof ze zich achter het initiatief schaarden en hielpen zo een politieke goocheltruc om te zetten in iets dat als humanitair werd gepresenteerd. De VN-Veiligheidsraad, die nu is gereduceerd tot een bewaker van de imperiale orde, heeft het plan uiteindelijk als het zijne aangenomen - ondanks het feit dat de UNCTAD had geconcludeerd dat de omstandigheden in Gaza de meest catastrofale zijn die ooit zijn geregistreerd.
Het standpunt van de Raad bevestigt alleen maar - onnodig - dat Rusland en China, door hun opportunistische onthouding, niet in staat waren om ook maar de geringste uiting van humanitaire solidariteit te tonen met een bevolking die nog steeds ter dood veroordeeld is. Geen enkele functionaris in Peking of Moskou kan aannemelijk maken dat hij niet op de hoogte is van het feit dat het "plan-Trump" geen enkele relatie heeft met het internationaal recht zoals dat van toepassing is op Palestina; het negeert zelfs op ostentatieve wijze het recht om een Palestijnse staat op te richten, die al bestond in het Oude Testament.
Wanneer een regering - niet in het minst binnen de EU - haar steun uitspreekt voor een "tweestatenoplossing" en zich tegelijkertijd aansluit bij het plan van Trump, is dat dan ook, duidelijker dan ooit, ronduit bedrog.
Een andere belangrijke begunstigde van de vermeende geloofwaardigheid van het plan is de Israelische premier Netanyahu. Het document draagt overal zijn stempel - niet alleen in de flagrante minachting voor het internationaal recht, maar ook in de politieke reddingsboei die het biedt. Het helpt hem aan de macht te blijven, ondanks de strafrechtelijke vervolging waarmee hij wordt geconfronteerd binnen de steeds meer gecompromitteerde gerechtelijke instellingen van Israel.
* Getuigenissen van 7 oktober onthullen dat het Israelische leger Israelische burgers beschoot met tanks en helicopter-raketten.
Netanyahu slaagde er niet in het doel te bereiken dat hij had verkondigd, ook niet toen hij het geweld in oktober 2023 bewust liet escaleren: de eliminatie van Hamas - met andere woorden, de vernietiging van het Palestijnse gewapende verzet. Ondanks de overweldigende ongelijkheid in vuurkracht en ondanks de dood van meer dan 70.000 Palestijnse burgers, blijven Hamas en het bredere verzetsfront actief.
Een van Netanyahu's belangrijkste doelstellingen bij het omarmen van het initiatief van Trump was het vrij krijgen van gijzelaars die nog steeds door Palestijnse groeperingen worden vastgehouden, om zo de groeiende politieke druk en publieke ontevredenheid te verminderen die voortkomt uit zijn onvermogen om alle gevangenen - levend of dood - naar Israel terug te brengen. Hiervoor moest de illusie van een staakt-het-vuren worden gecre-eerd om een ruil mogelijk te maken: gijzelaars in ruil voor de vrijlating van talrijke Palestijnse politieke gevangenen. Maar in werkelijkheid heeft er nooit een staakt-het-vuren bestaan. Het hele proces is een illusie - een fictie die wordt onderschreven door politieke leiders, de wereldwijde media en nu ook de Veiligheidsraad - waardoor het publiek kan geloven dat het bloedbad is gestopt en dat er een weg naar vrede in zicht is.
Volgens het plan zou Gaza worden bestuurd door een technocratisch gezag onder toezicht van een zogenaamde "Vredesraad" onder voorzitterschap van Trump zelf, geflankeerd door WEF-globalist Tony Blair, en op de achtergrond, Netanyahu. Deze structuur is niet bepaald bemoedigend voor de bescherming van de Palestijnse rechten. Het voorziet ook in de inzet van een internationale "stabilisatiemacht" - in feite een nieuwe vorm van bezetting - die samen met het Israelische leger in Gaza zou opereren, gestationeerd binnen een "gele lijn"-zone waarvan de uitbreiding altijd mogelijk zou zijn.
Dergelijke regelingen zullen de genocide niet stoppen, in tegenstelling tot wat aan de wereld wordt verzekerd. In het beste geval kunnen ze het tempo van de uitroeiing vertragen, puur omwille van de schijn. Vroeg of laat echter - zodra Israel zich militair heeft hergroepeerd, misschien aangespoord door een of andere "provocatie door Hamas" - zal de aanval met hernieuwde intensiteit worden voortgezet, in het streven naar het uiteindelijke doel van het zionisme: een land genaamd Palestina, inclusief het door hen geannexeerde Gaza van het uitgeroeide Palestijnse volk.
Wie zal dit tegenhouden? Alleen het Palestijnse verzet en de miljoenen mensen die wereldwijd uit solidariteit demonstreren. Het is al lang duidelijk dat geen enkele wereldleider van plan is effectieve maatregelen te nemen tegen het zionistische expansionisme. Zo wordt het internationaal recht terzijde geschoven en valselijk vervangen door de oudtestamentische wraakoefenende gerechtigheid Gods die valselijk wordt ingeroepen door zionistische fanatiekelingen in dienst van koude, berekenende koloniale belangen. Dit is de ware betekenis van de wereldwijde politieke onderdanigheid aan Israel.
KLIK OP DE AFBEELDING TER INZAGE ARTIKEL: "De messen zijn geslepen voor Hegseth"
|
|